Op de Grote Markt van Brugge werd al vis verhandeld op het einde van de veertiende eeuw. In 1745 verhuisde de vismarkt naar de Braamberg. Pas in 1821 werd er een overdekte verkoopplaats gebouwd. Stadsarchitect Jan-Robert Calloigne stond in voor het ontwerp. Het resultaat is een rechthoekig plein, omwald door 126 Toscaanse stenen zuilen die het houten dak ondersteunen. Er zijn meerdere ingangen tot het binnenplein, maar de hoofdingang doet weelderig aan.

Hij geeft meteen ook zicht op de grote waterpomp en de daken van oude Brugse gebouwen.

Oorspronkelijk werd de vis aangeboden op houten verkooptafels. In 1852 werden ze vervangen door stenen exemplaren. De stenen tafels hellen een beetje schuin af naar de buitenkant. Ook langs de kant van het binnenplein is dat het geval. Waarschijnlijk werd dit gedaan om het overtollige vocht van de vis én van het ijs gemakkelijk te laten afvloeien naar de straat.

Behalve de zijdelingse stenen steunen, worden de tafels aan de voorzijde ondersteund door grote rechthoekige stenen, voorzien van openingen. Ik kan me levendig voorstellen dat enige verluchting nodig is na een vismarktdag.

Enkele impressiebeelden.

Tegenwoordig is er visverkoop in de ochtend van woensdag tot zaterdag. Mijn bezoek viel op een woensdag. Toen waren er slechts twee vishandelaars aanwezig wat, gezien de grootte van deze overdekte hallen, erg weinig is. Ik neem aan dat er op vrijdag visdag meer verkopers aanwezig zijn, of is deze klassieke visdag ook al verloren gegaan?

Even terzijde. Enkele handelaars (niet diegene die ik heb gezien), en dat zijn heus niet enkel vishandelaars zoals je meteen zal merken, zijn erg creatief in het omgaan met elektriciteit, maar doen dit soms op een onveilige manier. Als ex-elektrieker kan ik deze passage echt niet aan me voorbij laten gaan. Het gebouw is voorzien van enkele spatwaterdichte stopcontacten. Dat is ook nodig, want het is een buitenomgeving en er wordt met water gewerkt. Die stopcontacten staan echter op de balken die het dak ondersteunen. Een handelaar heeft dus normaal een laddertje nodig om zijn toestellen (weegschaal, kasregister, en andere) aan te sluiten. Enkele inventieve geesten hebben echter verdeelblokken (niet spatwaterdicht) op de spatwaterdichte stopcontacten aangesloten en deze door middel van grote spanelastieken aan de zuilen vastgemaakt. De volgende keer dat je naar Brugge gaat en de batterij van je GSM bijna dood is, weet je dus waar je moet zijn om die op te laden. Alleen doen bij droog weer!

En dan nog dit. Een paar jaar geleden heeft de gemeenteraad van Brugge beslist om de vismarkt (lees: de overdekte hall en het plein) op te waarderen. Daardoor worden er af en toe evenementen georganiseerd op het plein zoals ‘zomeren op de vismarkt’. Daarnaast wordt het gebouw ook opengesteld voor allerlei andere verkopers. Bij mijn bezoek ontwaarde ik een would-be kunstenaar en een verkoopstand van oorringen, halskettingen en armbanden, duidelijk allemaal bedoeld voor de toeristen. Ik vraag mij alleen af of deze zogenaamde opwaardering de Bruggeling ten goede komt en hoe de bezoekende Japanners zo’n schildersdoek in hun valies meenemen. Ze maken er waarschijnlijk een foto van. Opgelost.

Blijkbaar gaan er ook stemmen op om het binnenplein te overdekken. Een laatste beeld misschien van de visverkopers.

Praktisch:

De overdekte vismarkt van Brugge wordt omgeven door de straten Vismarkt, Braambergstraat en Steenhouwersdijk. Er is markt op woensdag-, donderdag-, vrijdag- en zaterdagmorgen. Parkeren doe je best op de grote parkings even buiten het centrum. De vismarkt ligt overdag, net als het gehele centrum, in een voetgangerszone.

(Bron alle foto’s: Guy Kasier)