De stad Amiens is de hoofdplaats van het departement Somme dat deel uitmaakt van de regio Hauts-de-France. De grootste Gotische kathedraal van Europa trekt veel toeristen naar de stad. In 1981 is ze toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Amiens is tevens de geboorteplaats van de huidige (2017), jonge president van de Franse Republiek, Emmanuel Macron. Momenteel resideert hij waarschijnlijk in Parijs, maar voor hij tot president werd verkozen, woonde hij samen met zijn vrouw in Le Touquet-Paris-Plage. De kans is dus groot dat hijzelf of zijn echtgenote de overdekte markten van beide steden goed kent.

Deze markt is ondergebracht in een nieuw gebouwencomplex. Daarin is niet alleen plaats voor de markt, maar ook voor meedere boetieks en een grootwarenhuis dat je op ieder kruispunt kan tegenkomen (mis de woordspeling niet!). Het bestaat uit twee verdiepingen, doch, aangezien de straten van Amiens wat hevelachtig zijn, komt iedere verdieping uit op een, welliswaar, andere straat. Hoogst eigenaardig. Je begint te twijfelen wat boven en onder is. Helemaal onderaan het gebouw is nog een parkeergarage voorzien.

De markt (Halle au frais) is op de bovenste verdieping gevestigd. Bij het binnenkomen zag ik een bord waar op stond dat er 24 handelaars zijn. Op het moment van schrijven (twee maand na het bezoek) blijken dat er slechts 18 te zijn volgens de website van de markt.

Bij het binnenkomen zien we meteen een vooroordeel ontkracht. De marktbakkerij biedt immers veel meer aan dan enkel stokbroden. Er is een veelheid aan soorten broden te bespeuren, en dat is een goede evolutie. Ik verklaar mij nader. Stokbroden zijn mijns inziens energieverspillend en niet goed voor het milieu. Zo’n stokbrood, alhouwel erg lekker, moet vers worden verorberd. De dag na aankoop is het inderdaad een stok en geen brood meer. Het wordt keihard. Vers kopen is dus de boodschap. Vandaar dat ze ook de gehele dag door worden gebakken. In heel Frankrijk, en zeker in het Zuiden, zie je mensen hun dagelijkse portie stokbroden komen kopen. Op zich is daar niks mis mee, ware het niet dat ze niet allemaal te voet naar de bakker gaan. Sommigen nemen dagelijks de wagen om meerdere kilometers af te leggen richting bakker. Dat kunnen we moeilijk ecologisch noemen. Een gewoon rond of lang brood blijft langer vers en eetbaar, waardoor het aantal gemotoriseerde verplaatsingen naar de bakker met de helft of zelfs twee derden kan dalen.

Voor de rest zien we op deze drukbezochte markt meerdere stallen met charcuterie, vlees, kaas, vis, groenten, fruit, Aziatische producten en wijnen en likeuren.

Enkele Aziatische specialiteiten voor als je een hongertje hebt.

Een uitgebreide visstand kan natuurlijk niet ontbreken.

Een bolletje kaas is altijd vlug meegenomen naar huis.

De afsluitbare drankenafdeling heeft heel wat te bieden.

Soms is het moeilijk een keuze te maken tussen de vele producten.

Opvallend bij de beenhouwerij is een koelkast die er uitziet als een vitrinekast. Grote stukken van de Aubrac runderen worden er op ooghoogte gepresenteerd alsof het trofeeën betreft. Alhouwel ik geen vegetarieër ben, vond ik dit eerder wansmakelijk. Maar het blijkt een trend te zijn. In een Gents bistro is er ook zo’n koelvitrine geplaatst om de Bresse kippen die ze er klaarmaken te tonen voor ze op je bord komen te liggen. Voor mij hoeft het niet.

Ondanks de drukte op deze markt, is er voldoende ruimte.

Een eigenaardigheid in Frankrijk, of laten we het noemen een andere manier van doen, vinden we terug in de manier waarop mensen hun beurt afwachten aan een stand. In België en Nederland kennen we het systeem met het trekken van een nummertje. Wanneer jouw nummer op het bordje verschijnt, ben je aan de beurt. Bij standen zonder nummertjestoestel kan het wat chaotischer verlopen. Daar komt meestal diegene die het hards roept eerst aan de beurt, met enige frustratie voor de andere wachtenden als gevolg.

In Frankrijk verloopt het allemaal erg gedisciplineerd. Mensen schuiven aan in een rij. Of de wachtrij van links naar rechts loopt, of omgekeerd, wordt soms aangegeven op een bordje boven de stand (zie foto hieronder rechtsboven: ‘sens de la file’).

Dit systeem loopt vlot, al zijn er nadelen aan verbonden. Wanneer er een wachtrij staat aan te schuiven, kan je moeilijk in de koeltogen kijken om na te gaan wat er voorhanden is. Er staan immers wachtende mensen voor. Je moet dus eigenlijk vooraf al goed weten wat je wenst te bestellen.

Je beurt afwachten doe je in de wachtrij, zonder roepen, gemor ,of frustratie.

Op zaterdag is er ook een buitenmarkt.

(Bron foto: Vera Baeyens)

Na een bezoek aan de markt en de kathedraal kan je iets lekker gaan eten in de wijk Saint Leu. De terrasjes en de oude huizen langsheen de kanaaltjes zijn een bezoek en een wandeling waard.

Praktisch:

De Halle au Frais kan je vinden in de rue du Général Leclerc 22b – 80000 Amiens

De markt is open van dinsdag tot donderdag van 9h00 tot 13h00 en van 15h00 tot 19h00. Op vrijdag en zaterdag is hij doorlopend open van 9h00 tot 19h00. Op zondag kan hij bezocht worden van 9h00 tot 12h30.

(Bron alle foto’s, tenzij anders aangegeven: Guy Kasier)

Nuttige links:

Lijst overdekte markten en hallen in Frankrijk